Jak bezpiecznie się opalać?

Czy istnieje coś takiego jak bezpieczne opalanie?
Tytułem notki powinno być "Bezpieczna ekspozycja na słońce", bo taka nie tylko jest możliwa, ale ma też swoje plusy. Dla całego organizmu, a więc po części również dla skóry!.
 Natomiast opalanie, które prowadzi do oparzeń i zwiększonego wydzielania melaniny zawsze jest dla skóry szkodliwe.
Gdzie przebiega granica, jak mądrze korzystać ze słońca ciesząc się skórą w świetnej kondycji? O tym w dzisiejszym poście!
Wiele dziewczyn pracuje teraz na wolnym powietrzu i siłą rzeczy są narażone na negatywne skutki długotrwałego obcowania ze słońcem. Również z myślą o tych osobach powstał ten tekst.





Cała prawda o ekspozycji na słońce:)
_______________________________


Słońce może być największym wrogiem skóry, ale może być też jej dobrym przyjacielem.
Aby prawidłowo funkcjonować każda z nas potrzebuje ekspozycji na promienie słoneczne- dzięki temu nasz organizm produkuje witaminę D (syntetyzowana jest w skórze pod wpływem ultrafioletu), która zostaje z nami przez jakiś czas w tkance tłuszczowej:).
Właśnie dlatego unikanie słońca za wszelką cenę często kończy się niedoborami witaminy D, co znów skutkuje nasileniem procesów osteoporozy (a u dzieci w okresie wzrostu niedobór witaminy D i słaba mineralizacja mogą prowadzić do do zniekształcenia kośćca czyli krzywicy).
W naszej szerokości geograficznej kąt padania promieni słonecznych jesienią i zimą jest zbyt mały i nie umożliwia produkcji wystarczającej ilości wit. D a tej zmagazynowanej mamy zazwyczaj za mało. Moja znajoma opowiadała mi, że po niecałych 2 tygodniach urlopu w Hiszpanii i leżeniu na plaży, zbadała poziom wit D, ale ledwo przekraczała normę;). Za to już taki pobyt wystarczył by pozbyła się nękających ją objawów AZS.

Niestety negatywnych skutków wynikających z niedoborów mamy o wiele więcej i warto o tym poczytać. Dlatego dobrze jest korzystać ze słońca jeśli mamy taką okazję- oczywiście z umiarem.
Właśnie umiarkowane ilości słońca są nam zwyczajnie potrzebne do życia, podobnie jak woda i tlen.

Ile czasu możemy spędzić na słońcu?
______________________________



Każda z nas ma inną skórę, karnację a więc zupełnie inną granicę, po której przekroczeniu skóra zostanie poparzona. Niestety nikt nie powie nam jak długi pobyt na słońcu będzie bezpieczny. Jednak same możemy zaobserwować jak reaguje skóra i ustalić własną minimalną dawkę rumieniową czyli dawkę słońca, po jakiej nasza skóra na drugi dzień będzie zaróżowiona i pojawi się na niej rumień. Właśnie tego czasu nie należy nigdy przekraczać.


Zarówno promienie UVA jak i UVB powodują tworzenie się wolnych rodników. Właśnie przez ich działanie niszczeniu ulegają ciała tłuszczowe warstwy rogowej, białka czyli np kolagen i elastyna oraz kwasy nukleinowe.
Dlatego nie powinnyśmy opalać się dla samego opalania- kiedy nasza skóra zmienia odcień na ciemniejszy, to znak że przedobrzyłyśmy i zaczyna się 'bronić przed poparzeniami w przyszłości'.
Jeśli pracujemy na wolnym powietrzu i większość dnia spędzamy na słońcu powinnyśmy zainteresować się mniej znaną sprawą... Filtry nie są bowiem jedynym sposobem na uchronienie skóry przed szkodliwymi skutkami promieniowania.
Wiemy o nich już wszystko ale  istnieje jeszcze paru obrońców naszej skóry o których mówi się zdecydowanie zbyt mało!

Obrońcy skóry czyli antyoksydanty.

_____________________________

Gdy z jakichś powodów wiemy, że czeka nas spędzenie przekraczającego naszego progu rumieniowego czasu na słońcu możemy sięgnąć po antyoksydanty- np Astaksantynę.

Astaksantyna jest przeciwutleniaczem o 550 razy większym działaniu aniżeli witamina E i działaniu 10 razy większym w porównaniu z beta-karotenem. Znajduje się w algach, fitoplanktonie i niektórych roślinach oraz grzybach.

Chroni skórę przed oparzeniem a jej własności przeciwutleniające sprzyjają leczeniu tej już wcześniej uszkodzonej. Badania wykazały, że przyjmowana przez 4 tygodnie może wypływać na zwiększenie poziomu nawilżenia, poprawę elastyczności, gładkość skóry, zmniejszać widoczność plam i piegów, wyrównywać koloryt cery.

Pomocny może okazać się też... ostropest:). Dokładniej zawarta w nim substancja o nazwie sylibinina. Tak samo jak Astaksantyna i np witamina E jest potężnym sprzymierzeńcem w walce uszkodzeniami powodowanymi przez UVA po zbyt długiej ekspozycji na słońce.

Co dokładnie robi dla nas sylibinina? Przyśpiesza naprawę uszkodzonych komórek, powoduje apoptozę czyli śmierć komórek zmutowanych przez UVA.
Ziarenka ostropestu są tanie i całkiem ok jeśli chcemy je podjadać, ale ekstrakt możemy nabyć też w formie tabletek:).
Bardzo przydatny może być też Selen.

Jeśli koniecznie zależy nam na opaleniźnie lepiej będzie sięgnąć po samoopalacz:). Głównym składnikiem wszystkich jest dihydroksyaceton. Reaguje on z aminokwasami skóry tworząc brązowe połączenia nadające barwę naskórkowi, utrzymującą się tydzień lub nawet dwa. Dlatego też wszystkie samoopalacze dają mniej więcej ten sam efekt o różnym natężeniu. Kolor może być inny jeśli w składzie znajdziemy dodatki juglonu (barwnik łupin orzecha włoskiego) lub lawsonu (składnik henny)- wtedy uzyskamy bardziej naturalny efekt;).


Co jeśli przesadziłyśmy?

____________________


Stało się- zbyt długo przebywałyśmy na słońcu. Może nie miałyśmy przy sobie filtra by ponownie go aplikować a słońce dało nam się we znaki...

Pomocna może być nawet witamina E wciśnięta z kapsułki, D- Pantenol w piance którym pokryjemy oparzenia lub taki który dodamy do kremu.

Żel aloesowy z GorVity również będzie dobrym pomysłem, oczywiście pod warunkiem że aloes nas nie drażni:). Moja mama poleciła mi żel S.O.S. Vichy, który bardzo jej pomógł- sama nie testowałam ale wierzę jej na słowo!



Jak jest z opalaniem u Was?
Unikacie czy korzystacie z głową?


Buziaki


Ala