Kto wygrywa konkurs Rebis.+ brązowe smoky.

 

Czas na rozwiązanie konkursu, który organizowałam wraz z Domem Wydawniczym Rebis, przy okazji pojawienia się na blogu książki Żona Sułtana.

Dostałam od Was mnóstwo wspaniałych opowieści oraz szkiców fabuły. Miałam nie lada problem z wyłonieniem zwycięzcy, na szczęście okazało się że mogę nagrodzić jedną dziewczynę dodatkowo:)

Nagroda główna, bon na zakupy w księgarni internetowej Domu Wydawniczego Rebis w wysokości 200zł, wędruje do Joanny Sobczak, autorki tekstu, który możecie przeczytać niżej:) Bardzo spodobał mi się taki pomysł na fabułę książki!

Druga nagroda, bon w 100zł wędruje do Gabrieli Nowosińskiej.

Chciałam też wyróżnić tekst Weroniki Walter, która w ramach mini nagrody, oprócz książki otrzyma odemnie kohl:)

Książki otrzymują:

kimaguree@

werka7@

magister.inzynier.korepetycje@

handehoch@

paulinaforma@

Dziękuje raz jeszcze za super zgłoszenia i gratuluję zwycięzcom! Zapraszam do poczytania tekstu Joanny:)

"Pierwsze promienie słońca wdzierały się do pokoju przez szpary w żaluzjach i delikatnie łaskotały mnie po twarzy. Ziewając przetarłam zaspane oczy i lekko uniosłam się na łóżku, czując na sobie jego wzrok. W jednej chwili przypomniałam sobie wydarzenia ostatniego wieczoru. Pośpiech, nerwowa podróż i w końcu przyjazd do Ahmadabadu. Od ponad miesiąca podróżowałam po Indiach w poszukiwaniu swojego brata. Sprawdzałam każdy trop, łudziłam się że informacje o miejscu jego pobytu w końcu się potwierdzą.

- Dzwonił Aakash. Pytał o której po nas przyjechać. – głos Igora wyrwał mnie z chwilowego odrętwienia. Odruchowo sięgnęłam po telefon i bez konkretnego celu zaczęłam przeglądać listę kontaktów. – Słyszysz? – Igor nie dawał za wygraną. Zniecierpliwiona rzuciłam telefon na łóżko. – Myślisz, że kiedyś go znajdziemy? Że w końcu będę mogła spojrzeć w oczy rodzicom? – szybko odwróciłam głowę, żeby nie zobaczył moich łez. 

– Nie wiem. Boże, ja naprawdę nie wiem. – Igor usiadł na łóżku chowając twarz w swoich dłoniach.

Wytarłam szybko twarz i zaczęłam się ubierać. Kiedy jakiś czas temu dowiedziałam się, że mój brat zaginął podczas podróży służbowej do Indii, przysięgłam sobie, że nie spocznę póki go nie odnajdę. Że zrobię wszystko, żeby dowiedzieć się, co tak naprawdę się wydarzyło. Usiadłam na brzegu łóżka i przytuliłam się do Igora. Ta podróż bardzo nas do siebie zbliżyła. Wyjeżdżaliśmy z Polski jako para znajomych. Nie wiem co sprawiło, że nagle odnalazłam w nim bratnią duszę. Dlaczego los połączył nas dopiero w Indiach? A może to wszystko wina tego miejsca? Zamykam oczy i widzę te magiczne krajobrazy. Dotykam ust i przypominam sobie te wszystkie smaki, zapachy i kolory. Indie zachwyciły mnie nie tylko rozmaitością egzotycznych krajobrazów, ale również niespotykaną nigdzie indziej magią. Westchnęłam cicho i jeszcze mocniej wtuliłam się w ramiona Igora. Widocznie usłyszał, bo objął mnie jeszcze mocniej i z typową dla siebie manierą zaczął mnie całować po włosach. Z tego błogiego stanu wyrwał nas dźwięk telefonu. – To pewnie Aakash.  – Igor rzucił się w stronę stolika potrącając po drodze spakowane walizki. – Dzwonił już trzy razy. Jeszcze dziś chce opuścić miasto.

- Skąd ten pośpiech? - spojrzałam zdumiona na Igora, ale nie dostałam już żadnej odpowiedzi, bo ten wybiegł nie zamykając za sobą drzwi. Wzruszyłam ramionami i bez większej uwagi zaczęłam przeglądać leżącą na stoliku mapę. Słysząc kroki na hotelowym korytarzu uśmiechnęłam się i ruszyłam w kierunku drzwi. Widocznie mamy jeszcze trochę czasu i Igor właśnie idzie mi to powiedzieć. Jednak ani w pokoju, ani na korytarzu nie było go. Zrobiłam kilka kroków i stanęłam zdumiona. Czyżby zmysły płatały mi figle? Zamknęłam ostrożnie drzwi. Na podłodze leżała kartka. Podniosłam ją bez zastanowienia i wyrzuciłam do kosza. Po chwili jednak niesiona przeczuciem znów miałam ją w rękach.

Po powrocie do pokoju Igor zastał mnie siedzącą bez ruchu na łóżku.  – Coś się stało? Wyglądasz jakbyś zobaczyła ducha. – zbliżył się do mnie i z przejęciem zaczął mi się przypatrywać. Bez słowa podałam mu kartkę i po chwili biegłam już hotelowym korytarzem. Zdumiony Igor nie zdążył nawet mnie zatrzymać. Po chwili dopiero przypomniał sobie o kartce w swoich dłoniach. Utkwił w niej wzrok. Dobrze znał ten charakter pisma. W końcu był dowód na to, że Jacek żyje. Tylko dlaczego prosił by go nie szukać? Igor miał mieszane uczucia. Przyjechał do Indii, by pomóc w odnalezieniu swojego najlepszego przyjaciela. Zostawił w Polsce dobrze prosperującą firmę i gnał na złamanie karku na drugi koniec świata. Po tym wszystkim co przeżył w Indiach ma dać sobie spokój z powodu jakiegoś listu? – Odszukam Cię. Czy tego chcesz czy nie. Dla niej. – Igor podniósł walizki i z pośpiechem wyszedł z pokoju…

Tak zaczęłabym swoją powieść „W pogoni za Indiami”. To historia młodej kobiety, która przyjechała do tego kraju by odnaleźć swojego zaginionego brata. Nie przyjęła z pokorą tego, co zgotował jej los, lecz podjęła walkę o życie swojego brata. W całej wyprawie towarzyszy jej przyjaciel rodziny, Igor. „W pogoni za Indiami” to nie tylko opowieść o próbach odnalezienia członka rodziny. Niesłychana różnorodność ludzi, kultur i krajobrazów Indii urzeka główną bohaterkę i sprawia, że nagle zaczyna tęsknić za miłością. Odnajduje ją w Igorze. Wspólne spędzanie czasu, wspólne troski i marzenia zbliżają dwoje tych ludzi. Czy ich miłość przetrwa? Dlaczego główna bohaterka czuje się winna z powodu zaginięcia swojego brata? Dlaczego Jacek nie chce by go odnaleziono? Wielka namiętność, niebezpieczna tajemnica, wiele rodzinnych sekretów.?

 

Ja dalej eksperymentuje z mocniejszymi, orientalnymi makijażami:) Dziś zdjęcia smoky eyes w brązach:) 

 

Dziś wieczorem czeka nas jeszcze post i filmik:) Ostatnio na YT prosiłyście o test kremu bb Ginvera, wreszcie udało mi się go nakręcić:)

Buziaki i do zobaczenia,

Alina